Materiały rdzenia piankowego powszechnie stosowane w FRP/CM to polichlorek winylu (PVC), polistyren (PS), poliuretan (PUR), akrylonitryl-styren (SAN), polieteroimid (pianki takie jak PEI) i polimetakrylimid (PMI), z których PS i Pianki PUR są generalnie stosowane tylko jako materiały wypornościowe, a nie do zastosowań konstrukcyjnych. Obecnie pianka PVC prawie całkowicie zastąpiła piankę PUR jako materiał rdzenia konstrukcyjnego, z wyjątkiem niektórych konstrukcji z pianki na miejscu.

Ściśle mówiąc, pierwszym konstrukcyjnym materiałem rdzenia z pianki wysokotemperaturowej zastosowanym w warstwowej strukturze elementów nośnych było zastosowanie pianki PVC modyfikowanej izocyjanianem lub usieciowanego PCW. Pierwszą konstrukcją warstwową z rdzeniem z pianki PVC była kabina izolowana termicznie. Proces produkcji usieciowanego PCW został wynaleziony przez niemieckiego Lindemanna pod koniec lat 30. XX wieku. Po II wojnie światowej Francja włączyła ten proces do reparacji wojennych, a firma Kleber Renolit rozpoczęła produkcję pianki PCW Klegecell® usieciowanej, głównie niektórych pianek o małej gęstości stosowanych w wyrobach do izolacji termicznej samochodów.

W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych firma Kleber Relorette Plastics wydała licencje na produkcję pianki PVC kilku firmom europejskim. Dwie inne amerykańskie firmy, B.F Goodrich i Johns-Manville, również kupiły licencje na rozpoczęcie produkcji, ale po kilku latach przestały. Po wygaśnięciu wszystkich licencji produkcyjnych proces produkcji usieciowanego PCW staje się publiczny. Po wejściu w lata 70. większość oryginalnych licencjonowanych europejskich producentów również zaprzestała produkcji. Dwóch głównych producentów to serie pianek PVC Divinycell® i Klegecell® firmy Diab oraz seria pianek PVC Hereex® firmy Airex.

Pod koniec lat czterdziestych Lindemann użył gazu pod wysokim ciśnieniem jako poroforu do stworzenia niezmodyfikowanej pianki PVC, znanej również jako liniowa pianka PVC.

Wielka Brytania po raz pierwszy wyprodukowała piankę polistyrenową w 1943 r., Aw 1944 r. Dow Chemical Co., Ltd. w Stanach Zjednoczonych wyprodukowała piankę polistyrenową w dużych ilościach metodą wytłaczania.

Podczas II wojny światowej niemieccy eksperymentatorzy firmy Bayer badali reakcję diizocyjanianów i związków hydroksylowych w celu wytworzenia sztywnych pianek PUR, powłok i klejów. W 1952 roku firma Bayer przedstawiła wyniki badań nad elastyczną pianką poliuretanową.