Pianka PMI jest wytwarzana przez ogrzewanie arkusza kopolimeru kwasu metakrylowego/metakrylonitrylu i spienianie. Podczas procesu spieniania kopolimeryzowanej blachy, kopolimer jest przekształcany w polimetakrylimid. Temperatura spieniania wynosi powyżej 170 ℃, co zmienia się w zależności od gęstości i modelu. W liniowym stanie elastycznym, gdy pianka jest wykonana z ciekłego elementu, istnieje wiele takich pianek, takich jak pianka poliuretanowa, napięcie powierzchniowe może pociągnąć materiał w kierunku krawędzi, pozostawiając jedynie film na powierzchni komórki, łatwo pęknąć.

Tak więc, chociaż pianka ma początkowo zamknięte komórki, jej sztywność jest całkowicie pochodną komórek i krawędzi, a jej moduł jest równoważny modułowi pianki o otwartych komórkach. Ale powierzchnie porów pianki PMI składają się z prawdziwych części stałych, a te powierzchnie porów zwiększają sztywność porowatej bryły. Mechanizm deformacji ściskanej pianek o zamkniętych komórkach składa się z trzech części: zginania ścianek komórek, kurczenia się krawędzi i rozciągania membrany oraz ciśnienia zamkniętego gazu.

Można zauważyć, że wytrzymałość pianki strukturalnej PMI jest związana z gęstością względną, a co ważniejsze, z ułamkiem objętościowym cząstek stałych zawartych w krawędzi komórki, czyli stosunkiem materiału krawędzi komórki do materiału piankowego w strukturze pianki. Uboższą postacią materiału piankowego jest materiał piankowy w pełni otwartokomórkowy, wszystkie materiały są rozmieszczone pręcikowo na brzegach porów, a udział objętościowy ciał stałych zawartych w brzegach porów wynosi 1.

Dobrą postacią dystrybucji materiału piankowego PMI jest to, że cały materiał piankowy znajduje się w miejscu ściany komórkowej porów. W tym czasie udział objętościowy ciała stałego zawartego w krawędzi komórki jest równy 0, a względna granica plastyczności jest proporcjonalna do gęstości względnej. Spodziewaj się więc stosunkowo niskich wartości. Krawędzie komórek ROHACELL (RC) zawierają mniejszą frakcję objętościową ciał stałych niż inne pianki strukturalne. Zakres tego stosunku wynosi do 0,80.

Można z tego zauważyć, że piankę o wyższej wytrzymałości właściwej na ścinanie można otrzymać przez: opracowanie nowego procesu produkcyjnego w celu zmniejszenia udziału objętościowego cząstek stałych zawartych w krawędzi komórki. Poprawia wytrzymałość na ścinanie do produkcji spienionych żywic. Rozmiar porów jest mniejszy niż średnica krytyczna propagacji pęknięć lub niestabilności. Pianka wzmocniona jest wzmocnieniami w kształcie prętów.