Fizyczna zasada spieniania pianki odpornej na wysokie temperatury: często rozpuszczają niskowrzące węglowodory lub chlorowcowane węglowodory w tworzywach sztucznych. Po podgrzaniu tworzywa sztuczne miękną, a rozpuszczona ciecz odparowuje, rozszerza się i pienie. Na przykład piankę polistyrenową można wytworzyć przez rozpuszczenie pentanu w monomerze podczas polimeryzacji suspensyjnej styrenu lub potraktowanie żywicy polistyrenowej spolimeryzowanej w kulki pentanem w warunkach ogrzewania i ciśnienia w celu wytworzenia tak zwanych kulek ekspandowalnego polistyrenu.

Kulki są wstępnie ekspandowane w gorącej wodzie lub parze, a następnie umieszczane w formie przepuszczającej parę, aby wstępnie spienione cząstki rozszerzyły się i stopiły ze sobą. Po schłodzeniu otrzymuje się produkt o takim samym kształcie jak wnęka formy. Materiał rdzenia spienione tworzywa sztuczne Są szeroko stosowane jako materiały izolacyjne i odporne na wstrząsy w opakowaniach. Można również zastosować metodę formowania przez wytłaczanie. W takim przypadku rozszerzalne kulki można wykorzystać do spieniania i wytłaczania ich w arkusz za jednym razem.

Można również stosować zwykłe granulki polistyrenowe, a do odpowiednich części wytłaczarki dodaje się chlorowcowane węglowodory w celu równomiernego wymieszania ich ze stopionym tworzywem sztucznym. Gdy materiały opuszczą głowicę maszyny, będą się rozszerzać i pienić. Metoda wytłaczania jest często stosowana do wytwarzania arkuszy lub płyt, a arkusze mogą być przetwarzane w pudełka i tace do pakowania żywności po formowaniu próżniowym. Polietylen można również wykorzystać w podobny sposób do wytwarzania wytłaczanych produktów piankowych. Fizyczne metody wprowadzania gazu obejmują metodę rozpuszczania i metodę pustych mikrosfer.

Metoda rozpuszczania polega na zmieszaniu substancji rozpuszczalnych, takich jak sól, skrobia itp. Z żywicą, i wytworzeniu produktu, a następnie umieszczeniu produktu w wodzie w celu wielokrotnej obróbki w celu rozpuszczenia substancji rozpuszczalnej w celu uzyskania produktu piankowego o otwartych komórkach, który jest najczęściej używany jako materiał filtracyjny. Metoda wydrążonych mikrosfer polega na zmieszaniu wydrążonych mikrosfer szklanych o wysokiej temperaturze topnienia ze stopionym tworzywem sztucznym. W warunkach formowania, w których szklane mikrosfery nie pękają, można przygotować specjalną piankę o zamkniętych komórkach.