Pianka PMI składa się głównie z panelu, materiału rdzenia i połączenia klejowego, a obciążenie jest przenoszone między dwoma elementami z przodu przez połączenie klejowe. Funkcją struktury warstwowej jest umożliwienie lekkiemu materiałowi rdzenia o określonej grubości wytrzymania naprężeń ścinających, przy jednoczesnym oddzieleniu dwóch stosunkowo wytrzymałych i cienkich paneli nośnych. W przypadku panelu głównym czynnikiem jest wytrzymałość i sztywność materiału. Ale w przypadku materiału rdzenia głównym celem jest zmniejszenie masy.

W konstrukcji samolotu jako materiał rdzenia zwykle stosuje się aluminiowy plaster miodu lub piankę, która ma zalety wysokiego modułu ściskania i lekkości. Jest to materiał warstwowy szeroko stosowany w lotnictwie, zwykle razem z prepregiem z włókna węglowego/szklanego. W dziedzinie materiałów kompozytowych powszechnie stosowanym materiałem rdzeniowym o strukturze warstwowej jest pianka PMI. Struktura warstwowa jest powszechnie stosowana w krawędzi natarcia skrzydła i steru, drzwiach podwozia, owiewce korpusu skrzydła / końcówki skrzydła itp.

Podobnie jak w przypadku struktury warstwowej o strukturze plastra miodu, typowe wady piankowych materiałów kompozytowych obejmują: wady płyt kompozytowych, takie jak rysy, pęknięcia, pory, wtrącenia itp.; defekty wiązania między panelami kompozytowymi a materiałami rdzenia piankowego, takie jak odklejanie; uszkodzenie rdzenia piankowego. W odpowiedzi na te wady opracowano odpowiednio różne metody badań nieniszczących.

Jednak struktura warstwowa pianki ma na ogół duży obszar wykrywania i cienką grubość oraz wykazuje niską przewodność cieplną i elektryczną, a materiał piankowy ma duże tłumienie dźwięku. Dlatego istnieje znacząca różnica w porównaniu z badaniami nieniszczącymi ogólnych materiałów kompozytowych. Obecnie nieniszczące metody testowania odpowiednie dla struktury warstwowej pianki PMI obejmują głównie ultradźwiękowe badania nieniszczące i badania nieniszczące interferencji plamek laserowych.