Tworzywo piankowe, z którego wykonany jest rdzeń, jest najczęściej stosowanym i występującym w największej ilości materiałem wzmocnionym włóknem. Charakteryzuje się małym ciężarem właściwym, dużą wytrzymałością właściwą i modułem właściwym. Na przykład materiały kompozytowe z włókna węglowego i żywicy epoksydowej mają wytrzymałość właściwą i moduł właściwy kilka razy większy niż stal i stopy aluminium. Mają również doskonałą stabilność chemiczną, redukcję tarcia, odporność na zużycie, samosmarowanie, odporność na ciepło, odporność na zmęczenie i pełzanie, redukcję hałasu, izolację elektryczną i inne właściwości.
Z kompozytu włókna grafitowego i żywicy można uzyskać materiał, którego współczynnik rozszerzalności jest bliski zeru. Inną cechą materiałów wzmocnionych włóknami jest anizotropia, dzięki czemu układ włókien można zaprojektować zgodnie z wymaganiami wytrzymałościowymi różnych części części. Materiał kompozytowy na bazie aluminium wzmocniony włóknem węglowym i węglikiem krzemu może nadal zachować wystarczającą wytrzymałość i moduł w temperaturze 500°C. Włókno z węglika krzemu i kompozyt tytanowy nie tylko poprawiają odporność cieplną tytanu, ale także odporność na zużycie i mogą być stosowane jako łopatki wentylatora silnika.
Włókno z węglika krzemu jest zmieszane z ceramiką, a temperatura robocza może osiągnąć 1500 ℃, czyli znacznie więcej niż temperatura robocza łopatek turbin ze stopów superstopowych (1100 ℃). Węgiel wzmocniony włóknem węglowym, węgiel wzmocniony włóknem grafitowym lub grafit wzmocniony włóknem grafitowym stanowi materiał odporny na ablację i był stosowany w statkach kosmicznych, rakietach, pociskach i reaktorach energii atomowej. Ze względu na niską gęstość materiały kompozytowe z osnową niemetalową mogą zmniejszać wagę, zwiększać prędkość i oszczędzać energię, gdy są stosowane w samochodach i samolotach.
Sprężyna piórowa z tworzywa piankowego z rdzeniem kompozytowym wykonana z mieszanki włókna węglowego i szklanego ma taką samą sztywność i nośność jak sprężyna stalowa, która jest ponad 5 razy cięższa. Metoda formowania: różni się w zależności od materiału bazowego. Istnieje wiele metod formowania materiałów kompozytowych na bazie żywicy, w tym formowanie ręczne, formowanie wtryskowe, formowanie przez nawijanie włókien, formowanie tłoczne, formowanie pultruzyjne, formowanie w autoklawie, formowanie membranowe, formowanie migracyjne, formowanie wtryskowe z reakcją, formowanie z ekspansją miękkiej folii, i tłoczenie Formowanie i tak dalej.
Metoda formowania materiału kompozytowego z osnową metaliczną jest podzielona na metodę formowania fazy stałej i metodę formowania fazy ciekłej. Te pierwsze powstają poprzez zastosowanie ciśnienia w temperaturze niższej niż temperatura topnienia osnowy, w tym spawanie dyfuzyjne, metalurgia proszków, walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco, prasowanie izostatyczne na gorąco i spawanie wybuchowe. Ten ostatni polega na stopieniu matrycy i wypełnieniu jej materiałem wzmacniającym, w tym odlewania tradycyjnego, odlewania próżniowego, odlewania przeciwciśnieniowego, odlewania wyciskanego i odlewania wtryskowego itp., Metody formowania pianki z rdzeniem kompozytowym z matrycą ceramiczną, głównie spiekanie w fazie stałej, chemiczne formowanie z infiltracją oparów, chemiczne osadzanie z fazy gazowej itp.
